ตรวจวัดไชโยวรวิหาร นั้นเป็นวัดสงฆ์อารามสาธารณะชั้นโท ซึ่งคงอยู่บนคนสนับสนุนทางสาย จังหวัดอ่างทอง ถึง สิงห์บุรี และห่างเหินจากอำเภอเมืองอ่างทองกะ ๑๘ กิโล เดิมนั้นครอบครองวัดราษฏร์ เก่าก่อนสร้างมาแต่หนใดไม่ได้ปรากฏไว้
วัดนี้ได้มีความประธานขึ้นมาภายในสมัยรัชกาลที่ ๔ เมื่อ เหมาะสมเด็จพระพุฒาจารย์ หรือ โต พรหมรังสี แห่งหนวัดระฆังโฆสิตาราม ธนบุรีนั้นเอง ซึ่งด้สร้างพระพระพุทธเจ้ารูปปางสมาธิตัวใหญ่เป็นปูนสีขาวไว้ไม่ปิดทองไว้กลางแจ้ง ณ วัดแห่งนี้ ถึงแม้สมัยรัชกาลที่ ๕ ได้เสด็จฯ มานมัสการและชอบเกล้าฯ พร้อมด้วยให้ปฏิสังขรณ์วัดไชโย ในปี พ.ศ. ๒๔๓๐ ค่ะ
แต่จบแรงสั่นสั่น ในระหว่างการลงรากพระพิหารทำให้องค์สาธารณะพ่อโตพังลงมาสู่จึงได้โปรดเกล้าฯ ให้สร้าง หลวงพ่อโตขึ้นมาใหม่ตามแบบหลวงชนกโต วัดกัลยาณมิตรนั้น ก็มีสัดส่วนหน้าตักกว้าง ๑๖.๑๐ เมตร รุ่งเรือง ๒๒.๖๕ เมตร หลังจากนั้นได้ภิกษุราชแดกนามว่า พระมหาศาสนาพุทธพิมพ์ ค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น